30. Le Pont du Gard

In de eerste eeuwen na Christus was Nemausus, het huidige Nîmes, een bruisende metropool. Figuurlijk, maar ook letterlijk. De stad lag aan de Via Dometia, de commerciële en militaire heirbaan die de spaanse romeinse provincies verbond met Rome. Het was een rijke stad, vol fonteinen en met een uniek irrigatiesysteem dat de vele thermen en baden van water voorzag. Haar immense arena en haar tempel met korinthische zuilen, het ‘Maison Carrée’ bestaan nog steeds. Deze weelde was er dankzij een onuitgegeven prestigeproject van de keizers Claudius en Nero in 1ste eeuw na C. Zij lieten een aquaduct bouwen vanuit de bronnen van de Eure in Uzès, zo’n 50km stroomopwaarts. Het aquaduct slingerde door het maquis naar Nemausus en had een debiet van amper 26cm per kilometer. Dit betekent dus 2,6cm debiet per 100 meters ! Onvoorstelbaar weinig op zich, maar wél voldoende om de zwaartekracht haar werk te laten doen. Architecturaal voor die tijd een meesterwerk. Zo kon iedere dag 30.000 tot 40.000 kubieke meters water naar de stad stromen. Om die 50km te overbruggen diende er een viaduct gebouwd te worden over de rivier de Gard. Zowat duizend architecten en arbeiders werkten 14 jaar lang aan dit project. Om een idee te geven van de complexiteit: de gebruikte uitgehouwen rotsblokken wegen tot 6.000 kilo en in ieder rotsblok is een nota gegravuurd welke steen het was en waar deze moest komen te staan. Het aquaduct dat drie verdiepingen telt verbindt de rechter- met de linkeroever van de rivier en is 275m lang en 50m hoog. Le Pont du Gard staat op de lijst van het UNESCO patrimonium en is een van de meest bezochte en tot de verbeelding sprekende trekpleisters uit de Oudheid.