39. De ‘Arc de Triomphe’

Het was een gloriemoment voor Napoléon. Triomfantelijk trokken hij en zijn ‘Grande Armée’ Parijs terug binnen na de zege op 2 december 1805 op de Russische en Oostenrijkse legers in wat bekend staat als ‘De Slag van Austerlitz’. En de keizer wou deze zege vereeuwigd zien met een immens  bouwwerk, helemaal naar het beeld van de Romeinse triomfbogen. Enkele dagen na zijn terugkeer begon Jean Chalgrin, bekend om zijn bijdrage aan de bouw van o.m. de ‘Jardin de Luxembourg’ met het uittekenen voor dit project dat zou komen aan de rand van het toenmalige Parijs. De bouw van dit prestigieuze project liep de volgende jaren echter vertragingen op omwille van vele redenen. Chalgrin overleed en Napoléon leed nederlagen in Europa waardoor Frankrijk in geldproblemen kwam. Vier jaar later, in 1810 was de arc nog maar amper tien meters hoog en dat frustreerde Napoléon enorm. Temeer daar hij zijn tweede echtgenote, keizerin Marie Louise, ermee wou imponeren. Dus liet hij maar, speciaal voor de gelegenheid van haar intrede in Parijs, een trompe l’oeuil in hout en doek optrekken. Napoléon zou zijn ‘Arc’ nooit afgewerkt zien… Na de slag van Waterloo stierf hij in 1821 in eenzaamheid op het eiland Sint-Helena. Louis-Philippe, de laatste soeverein die over Frankrijk als koning zou heersen, liet in 1832 de werkzaamheden hervatten en in 1836 uiteindelijk werd het monument in haar definitieve vorm ingehuldigd door premier Adolphe Thiers. In 1840 werd het stoffelijk overschot van Napoleon onder de Arc de Triomphe doorgereden zodat hij symbolisch toch nog zijn droom kon aanschouwen. Overal op de gevels van de triomfboog zijn beeldhouwwerken gehouwen die de heroïek van de Franse Natie symboliseren door de eeuwen heen. En in 1920 werd onder de triomfboog het Graf van de Onbekende Soldaat ondergebracht alsmede de Eeuwige Vlam. In de tweede helft van de 19de eeuw werd het ‘8ème’ het arrondissement helemaal opnieuw aangelegd en dit in alle grandeur die bij Parijs past, met de Arc de Triomphe als middelpunt. Twaalf avenues komen nu in stervorm samen aan de ‘La Place de l’Etoile’, nu ook bekend als ‘Place Charles de Gaulle’ en dat hebben we te danken aan het genie van baron Georges-Eugène Haussmann.