41. Keizerin Joséphine de Beauharnais

Ze is geboren als ‘Marie-Rose Tascher de la Pagerie’ op 23 juni 1763 op de plantage van haar ouders in Les Trois Îlets in Martinique, West-Indië en kolonie van het Franse Rijk. Haar eerste kinderjaren verliepen vredig op de creoolse  plantage en ze speelde er met de kinderen van de slaven. Tot in 1766 een orkaan de plantage verwoestte en haar ouders hierdoor zo goed als geruïneerd waren. De volgende jaren waren voor het gezin zo zwaar dat haar ouders via hun connecties in de hogere Franse kringen voor haar een huwelijk arrangeerden in Parijs. In 1779, amper 16 jaar oud, werd ze de echtgenote van generaal Alexandre de Beauharnais. Ze kregen twee kinderen, Eugène en Hortense, maar Marie-Rose scheidde van haar man in 1785 en ontmoette later, op een bal van de Parijse noblesse een Corsicaanse generaal, een opkomende ster aan het firmament van het Franse leger, een zekere … Napoléon Bonaparte. De generaal werd smoorverliefd op de creoolse française die zes jaar ouder was dan hijzelf (!) en hij begon haar ‘Joséphine’ te noemen in plaats van Marie-Rose. Maar het is niet duidelijk of de liefde, de ‘coup de foudre’ zeg maar, wederzijds was. Maar berekend ? Dat wel, want  een huwelijk zou haar het geruste gevoel geven dat zij en haar twee kinderen in hun verdere leven niets tekort zouden komen. Daarenboven was het duidelijk dat ze deze Bonaparte niet zoveel zou zien de komende jaren gezien de vele veldtochten die er zaten aan te komen. Dus trouwden ze, snel en in het geheim voor de wet, niet met een kerkelijke zegening, wat voldoende was in deze revolutionaire periode in Frankrijk. Kenmerkend is dat Napoléon door zijn militaire besognes te laat kwam op zijn trouwdag. Frappant was dat ‘Joséphine’ bij haar huwelijk als geboortejaar 1768 liet optekenen in plaats van 1763. Vijf jaar jonger dus dan dat ze werkelijk was. Blijkbaar was het allemaal afgesproken spel want Napoléon liet akteren dat hij achttien maanden ouder was dan wat de geboortearchieven in Corsica later onthulden… Operatie ‘schone schijn’ dus… Hij kocht voor haar het Château Malmaison in de groene rand van Parijs en liet het na zijn veldtocht in Egypte renoveren waarbij de ingang en zowaar ook zijn slaapkamer de vorm kreeg van een legertent. Op 2 december 1804 kroonde Napoléon zichzelf tot keizer en Joséphine tot keizerin. Maar de echte droom die hij koesterde met zijn huwelijk kwam maar niet uit … een kind, een opvolger, een ‘dauphin’. Dus liet hij zich scheiden van Joséphine en ging ieder hun eigen pad. Hoe de tragische levensloop van Bonaparte verder verliep weten we allen. Joséphine verhuisde van Malmaison naar het Château de Navarre bij Evreux en ging veel op bezoek bij andere Europese vorstenhuizen. Ze stierf op 29 mei 1814 in Malmaison na een bezoek aan Alexander I, de tsaar van Rusland.